“Waarom kan ik soms zo moeilijk ontspannen?”, vroeg hij.
Gisteren was er een jongeman bij me die, nadat hij tijdens de lichtcirkels die ik wekelijks geef, weer kon zakken in zijn lichaam. Tijdens de lichtcirkel gingen we contact maken met de aardester chakra en dat was voor hem het moment dat de energie weer ging stromen. Hij voelde hoe hij in zijn lijf zakte, door de spanningen die voelbaar zijn in zijn buik.
Hij kwam met de vraag hoe het toch kan dat hij zo vaak in z’n hoofd zit en moeite heeft om te zakken in zijn lijf en dat dit tijdens de lichtcirkels wel lukte.
Ik leg hem uit dat verschillende factoren kunnen zijn die hiermee te maken hebben. Enerzijds is het oefenen, oefenen, oefenen. Je ‘hoofd’ heeft zo lang aan het roer gestaan, die geeft zich niet zomaar over. En het is ook groei. Dus er zijn momenten dat je hoofd zich wel overgegeven heeft, totdat je weer in een nieuwe groeifase komt. Dan moet hij – bij wijze van – opnieuw overtuigd worden om zich over te geven.
Jouw Hart is de bemiddelaar tussen je gevoel en je verstand. En ja…dat hoofd heeft nu eenmaal ook tijd nodig om te vertrouwen op wat er verder in die innerlijke wereld gebeurd.
Een andere factor kan een traumatische ervaring zijn. Het heet niet voor niets traumatisch en je hoofd – het ego – is nu eenmaal goed in zijn beschermende functie. Dus dat zal hij ook altijd blijven doen. Echter je hoofd ziet niet dat die traumatische ervaring er nu niet meer is. Hij handelt er echter wel naar. Hij wilt je gewoon beschermen. Ook voor hem om weer vertrouwen te krijgen, dat het trauma er nu niet meer is.
Weer een andere factor is je gevoelswereld. Over het algemeen hebben we geleerd als het om emoties en gevoelens gaat om deze vooral weinig tot niet aanwezig te laten zijn. Uitspraken zoals:
“Stel je niet aan”
“Veeg je tranen”
“Huilen is voor baby’s”
“Gevoelens? ….Ik hoef toch niet naar een psycholoog?”
Verschillende overtuigingen die gecreëerd zijn en hierdoor ons gevoel onderdrukt en ontkent werd/word. Echter wat hiermee gebeurd: een wezenlijk deel van jou wordt niet (h)erkend hierin. En dat is nogal wat. Het geeft je het gevoel alsof je er niet mag zijn, alsof je geen bestaansrecht hebt. Want wie ben je…als jou emoties en gevoelens er niet mogen zijn? Wat maakt jou tenslotte (ook) mens?
Al deze factoren bij elkaar komen wel tot 1 punt uit: veiligheid.
Hoe veilig voel jij je in jezelf, om je eigen onderdrukte gevoelens en gedachten tegen te komen?
Hoe veilig voel jij je naar de ander om je emotioneel te openen?
Hoe veilig voel jij je om helemaal jezelf te zijn?
Eigenlijk heeft het helemaal niets of weinig met de ander te maken. Het begint bij en in jezelf. Als jij de veiligheid in jezelf voelt om te zijn zoals je bent, dan is dit de 1e stap. Hierdoor groeit automatisch het gevoel van veiligheid naar buiten toe.
En juist die diepte in duiken. Jouw innerlijke wereld. Daar is de verandering. Daar creëer je je hemel op aarde mee. Daar ligt jouw daadwerkelijke groei, verlossing of bevrijding.
Dus spanningen in je lijf? Luister naar wat je lichaam, gevoel en gedachten te vertellen hebben. Het zijn allemaal richtingaanwijzers die je verder op weg helpen. De weg naar ontspanning → de weg naar jezelf zijn. Ontspanning is tenslotte onze natuurlijke staat van zijn.
Liefs. Dayenne
0 Reacties