Thuiskomen bij zichzelf. Meer in contact met haar gevoel. Vertrouwen. Haar grenzen durven aangeven. Aanwezig zijn in haar kern.
Dit is wat ze wilde.
Deze punten hebben we mee de Healing ingenomen en al vrij snel werd duidelijk waarom ze moeite had op zichzelf te vertrouwen.
Ze voelde zich namelijk niet goed genoeg, door wat ze als kind heeft meegemaakt en hoe haar vader vaker tegen haar praatte.
Hierdoor durfde ze niet meer zichzelf te zijn en is ze heel erg hard haar best gaan doen voor anderen.
En zoals ze zei: “Ik voel me verantwoordelijk voor anderen.”
Om haar terug te laten komen bij zichzelf, neem ik haar mee naar haar hart en buik en geef haar ook de vragen terug of het verhaal dat ze zojuist vertelde ook echt wel waar is? Als ze zonder oordeel of emotie hiernaar kan kijken.
“Nee, eigenlijk niet. Ik weet dat ik goed ben zoals ik ben. Ik weet het ook wel.
Maar dat stemmetje in mijn hoofd geeft hier weerstand op, die zegt dat het anders is.”
Ik leg haar uit dat dit de stem van haar vader is. En dat ze hier nu niet meer naar hoeft te luisteren. Ook mag ze haar innerlijk kind in haar eigen armen nemen en haar vertellen hoe ze daadwerkelijk is. Los van het verhaal en de overtuigingen die hierdoor gecreëerd zijn.
Richting het einde van de healing is ze veel los aan het laten vanuit haar 3e en 2e chakra, maar ook nog dieper in haar wezen, haar zijn, haar kern. Daar waar ze graag naar toe wilt.
Ze voelt een spanning in haar onderbuik en ik vraag haar wat deze haar wilt vertellen.
“Angst”, zegt ze.
“Waarvoor ben je bang”, vraag ik haar. “Om voor mezelf te durven gaan staan. Om mijn grenzen aan te geven. Ik weet namelijk niet wat anderen hier van vinden.”
Ik vertel haar dat “hoe dan ook er altijd wel mensen zijn die ergens iets van vinden. Ongeacht waar het om gaat, zodra je iets verandert. En uiteindelijk gaat het niet om die mensen. Het gaat om jou!”
Ze voelt dat er meer vertrouwen aanwezig is en dat ze hierdoor ook meer kan zakken in haar lijf.
Op deze plek gaat de healing best wel diep en komt er al heel veel los. Opeens zegt ze: “ooh daar komt nu al zoveel los in mijn buik. Het borrelt van alle kanten en het voelt al anders aan. Die spanning is al een beetje weg aan het trekken en merk dat ik helemaal niet zo bang hoeft te zijn. Dat ik gewoon weer op mezelf mag vertrouwen.”
En hiermee komt de healing langzaam ten einde.
Ze toont haar dankbaarheid naar me en laat weten hoe fijn ze deze healing vond en dat er nu al verandering voelbaar is. Zelf mag ze natuurlijk ook aan de slag. Het heeft haar al meer vertrouwen gebracht en dat heeft ze juist nodig om verder te kunnen groeien in haar proces.
Over een aantal weken doen we een vervolgsessie en ben ik benieuwd hoe ze zich ont-wikkelt in de komende tijd.
Wederom dankbaar voor wat heeft mogen ontstaan.
Liefs, Dayenne
0 Reacties